torsdag 25. desember 2008
mandag 15. desember 2008
torsdag 4. desember 2008
Gøyaste dagen på jobb hittil!
...men kunne og vorte ein veldig kjedeleg dag.
Det er alltid spennande å teste eit anlegg, men det er ekstra spennande når ein sjølv har funnet på måten å teste det på, og dei gamle ringrevane synest det var ein "artig" ide som lett "kunne" verka. Etter 4 dagar med rigging, simulering og kløing i hovudet greide me å luke ut mange feil som lett kunne ført til store straumar, eksplosjonar, brannar og smelting av metall.
Eg var eigentleg ganske sikker på at det ville gå bra da me endeleg var klare til å starte opp. Men så legg skulle det ikkje vere. Strømmen svinga som besett, og det høyrdest ikkje ut som omformaren hadde det særleg godt. Ein annan nykomming hadde sett feilen nokre timar før, men ein høyrer ikkje alltid på nokon utan erfaring. Den måtte påpeikast av ein gamal ringrev før me fann det best å gjere noko med det.
Resten av dagen og kvelden var det eigentleg berre halleluja-stemning. Alt virka, ingenting blei varmt og me slepp å bruke resten av månaden på å forklare og spøke med at me har sprengt eit anlegg. (som andre har måtte gjordt i det siste)
Gler meg til neste test i prøvefeltet, som begynner allereie i morgon :-)
Det er alltid spennande å teste eit anlegg, men det er ekstra spennande når ein sjølv har funnet på måten å teste det på, og dei gamle ringrevane synest det var ein "artig" ide som lett "kunne" verka. Etter 4 dagar med rigging, simulering og kløing i hovudet greide me å luke ut mange feil som lett kunne ført til store straumar, eksplosjonar, brannar og smelting av metall.
Eg var eigentleg ganske sikker på at det ville gå bra da me endeleg var klare til å starte opp. Men så legg skulle det ikkje vere. Strømmen svinga som besett, og det høyrdest ikkje ut som omformaren hadde det særleg godt. Ein annan nykomming hadde sett feilen nokre timar før, men ein høyrer ikkje alltid på nokon utan erfaring. Den måtte påpeikast av ein gamal ringrev før me fann det best å gjere noko med det.
Resten av dagen og kvelden var det eigentleg berre halleluja-stemning. Alt virka, ingenting blei varmt og me slepp å bruke resten av månaden på å forklare og spøke med at me har sprengt eit anlegg. (som andre har måtte gjordt i det siste)
Gler meg til neste test i prøvefeltet, som begynner allereie i morgon :-)
mandag 1. desember 2008
Interrail - Del I
På tide å skrive reisebrev/blog snart, før eg gløymer ut alt.
Lite av turen var planlagt på forhand. Me hadde kjøpt Lonely Planet for Aust-Europa i tillegg til ei amerikansk reishandbok. Aust-Europa var nemleg planen den fyrste veka.
Dag 1:
Ferien hadde nærma seg alt for fort, og alt for mykje skjedde sjølvsagt siste dag på jobb. Men den litle brannen i transformatoren var ikkje min feil... Vart no sånn cirka ferdig med alt eg skulle gjere. Eller fekk nokon andre til å gjere det.
Sneik meg i allefall ut og på det første toget på reisa, ettermiddagstoget til Oslo. Der møtte eg Knut, som skulle få vere maks ein halv km frå meg dei neste 3 vekene.
Dag 2:
Etter ei natt i Oslo, gjekk turen sørover. Götenborg, Malmö, Køpenhavn. Sistnemde er den første aktuelle byen til å få vere med i reiseboka «Storbyar i Europa på under 2 timar». Dersom me hadde eit par timar i ein by til neste tog gjekk vidare, kunne me lika godt skomma fløyten av det viktigaste å sjå i byen, sjølvsagt utan nokon form for guiding.
Prosedyren er enkel: Ein kjem til ein ny by, sjekkar når neste tog går og om det går frå stasjonen ein er komme til, finn ein plass å plassere sekkane dersom det er tid eller ikkje altfor lang kø, får tak i eit kart, ser om ein finn nokon turistplassar som er i nærleiken av togstasjonen, går i RETT retning ut frå stasjonen, et det første og beste ein får auge på, fortsett på rundturen og passer på at ein kjem tilbake til stasjonen akkurat tidsnok til å finne nokon ledige seter på toget. Kjapt, effektivt og masse bileter!
Tilbake på toget og togbåt over til Tyskland. Danskane er nemleg galne nok til å kjøra heile tog inn på båtar og frakta dei over til fastlandet. Allerede på båtturen begynnte me å sakna den friske norske lufta. Over det europeiske kontinent framom oss låg nemleg ein vemmeleg gul dis. Såg ikkje heilt bra ut. Og den lufte skulle me puste inn i 3 veker....
Etter kvart begynnte det å verte seint, så seint at det var på tide å finne eit hotell. Me hoppa derfor av toget i Lübeck, eit tilfeldig og godt val. Me rakk akkurat å finne eit ledig gjestehus før resepsjonen stengte. Lübeck er absolutt ein by som er verd å besøke. Êin gammal, rik handelsby med mange vakre hus, gjennomført stil og kyrkjer i alle himmelretningar.
Dag 3:
Vidare til Hamburg og Berlin i 320 km/t. Det går utruleg mange tog i Europa og det kan vere vanskeleg å få oversikten. Heldigvis har Deuche Bahn ei kjempegod søkeside, db.de. Søker du på Trondheim-Roma, får du opp bra reiseruter, og det tar faktisk ikkje så utruleg lang tid. Men me hadde ikkje internettilgang på toga. Løysinga vart derfor å ta bilete med mobilen av skjermen på internettkafeer. Me leita opp ulike aktuelle reiseruter og tider som kunne vere aktuelle, slik at me kunne velge litt medan me reiste.
Ein rask gåtur gjennom Berlin med ryggsekker Fekk i allefall sjå Brandenbürger Tor og forberedelsar til VM-finalen. Såg ut som det var enorme mengdar med folk som skulle samlast for å sjå. Men me hadde ikkje tid til å vente eit par dagar på finalen. Turen gjekk vidare til Praha samme ettermiddagen, gjennom små, trange, svingeta dalar. Me fann til slutt eit lubbent og billeg hostel og ein litt bedre plass å ete middag. Me prioriterte eigentleg god middag framfor ein fin plass å bu. Trur me brukte omtrent like mykje på mat som på overnatting.
Dag 4:
Endeleg ein dag utan reising. Heile dagen vart tilbring i Praha, kanskje den vakraste byen me var i på heile turen. Arkitekturen var 100% gjennomført i gamlebyen, som var skikkeleg stor.
På kvelden var me på kammermusikk-konsert. Eg synest det var kjempebra, Knut som speler fiolin, hadde høyrd bedre. Av og til er eg glad for at eg ikkje er altfor musikalsk.
tirsdag 9. september 2008
Ford Taunus
Merete masar slik om at det er lenge sidan eg har skrevet på bloggen, så eg føler meg tvungen til å gjere det no. Og det skal komme innlegg om sumarferien, med bileter, før neste sumar.
Fatter'n sin første bil var ein Ford Taunus, 1974 modell trur eg. Taunusen var lik den på biletet, berre med ein litt sterk gulfarge. Sidan eg ikkje kan hugse at han klagte over den, tenkte eg det var ein god ide å begynne der eg og.
Det er vanskeleg å finne gode Taunuser, årgang 1974 for tida. Dei er for da mesta gjennomrusta og har runda dei magiske 66 tusen km. Og den rette gulfargen er umogeleg å finna. Kollisjonsputar, abs, antispinn, antiskrens, regulerbart ratt, ryggesensorer, klimaanlegg, regnsensor, innebygd tv, massasjesete og badstue finst ikkje på ekstrautstyrslista eingang.
Etter å ha tråla nesten alle bilforetningane i Trondheim fann eg det som må vere ein etterkommar. Litt større, litt sterkare, litt nyare, litt mindre rust, litt rolegare farge, litt mindre rånefaktor og litt dyrare. Ikkje like fornuftig som Corolla, men nesten.
Det måtte bli Europas nest mest selde bil dei siste åra, Ford Focus. Ikkje for orginal, ikkje for ordinær. Tysk kvalitet. (Sjå opp for skult reklame for Siemens) Den beste girkassa eg har vore bort i. Større plass enn ein Berlingo? (Ja, det er stasjonsvogn... finst nesten ikkje noko anna for tida, og det er stor plass til alt mogeleg rot i dei)
Fattern kjøpte sin første bil for ca 30 år sidan. For 3 år sidan kjøpte han bil nr. 3. Og den kjem han sikkert til å ha i 10 år til.
Kan ikkje love å ha Focusen i 15 år, men den burde holde ei stund..
Gler meg til å hente bilen om ei veke :-)
Fatter'n sin første bil var ein Ford Taunus, 1974 modell trur eg. Taunusen var lik den på biletet, berre med ein litt sterk gulfarge. Sidan eg ikkje kan hugse at han klagte over den, tenkte eg det var ein god ide å begynne der eg og.
Det er vanskeleg å finne gode Taunuser, årgang 1974 for tida. Dei er for da mesta gjennomrusta og har runda dei magiske 66 tusen km. Og den rette gulfargen er umogeleg å finna. Kollisjonsputar, abs, antispinn, antiskrens, regulerbart ratt, ryggesensorer, klimaanlegg, regnsensor, innebygd tv, massasjesete og badstue finst ikkje på ekstrautstyrslista eingang.
Etter å ha tråla nesten alle bilforetningane i Trondheim fann eg det som må vere ein etterkommar. Litt større, litt sterkare, litt nyare, litt mindre rust, litt rolegare farge, litt mindre rånefaktor og litt dyrare. Ikkje like fornuftig som Corolla, men nesten.
Det måtte bli Europas nest mest selde bil dei siste åra, Ford Focus. Ikkje for orginal, ikkje for ordinær. Tysk kvalitet. (Sjå opp for skult reklame for Siemens) Den beste girkassa eg har vore bort i. Større plass enn ein Berlingo? (Ja, det er stasjonsvogn... finst nesten ikkje noko anna for tida, og det er stor plass til alt mogeleg rot i dei)
Fattern kjøpte sin første bil for ca 30 år sidan. For 3 år sidan kjøpte han bil nr. 3. Og den kjem han sikkert til å ha i 10 år til.Kan ikkje love å ha Focusen i 15 år, men den burde holde ei stund..
Gler meg til å hente bilen om ei veke :-)
søndag 29. juni 2008
Paa Jarnvegen
Da har ferien begynnt og dei europeiske jernbanespora skal slitast ned. Turen begynnte i Trondheim, og sidan litt av meiningen med turen er aa reise miljovennleg, tok nsb meg til Oslo. Og sidan har det vore mykje tog. Meiningen var aa reise fraa Oslo til Berlin paa under eit dogn, men sidan nattoget antageleg var fullt, blei turen lagt om Danmark. Ein liten ferjetur blei det og, ettersom danskane absulutt skal ta toget med over sjoen. Me hoppa av toget i Lubeck, og det var absolutt paa tide aa finne ein plass og sove. Lubeck er forresten ein by aa anbefale, da mange rike handelsmenn har konkurert om aa bygge dei finaste kyrkjena og andre bygningar.
Det vart tid til aa faa med seg litt av Berlin foer turen gjekk vidare til Praha, og ein fantastisk by med fantastisk mange nordmenn.
I dag har det vore reisedag igjen. Me kom oss til slutt paa vognene som skulle der me ville, og havna etter 8 timar i Krakow.
I morgon vert det litt tusling her i byen og ein tur til Auswitch. Det blir sikkert interessant Deretter nattog til Budapest.
Hmm, kanskje litt lite artige historier, men alt har eigentleg gatt ganske smertefritt til no og er ikkje i skrivemodus/det kreative hjornet akkurat no
Det vart tid til aa faa med seg litt av Berlin foer turen gjekk vidare til Praha, og ein fantastisk by med fantastisk mange nordmenn.
I dag har det vore reisedag igjen. Me kom oss til slutt paa vognene som skulle der me ville, og havna etter 8 timar i Krakow.
I morgon vert det litt tusling her i byen og ein tur til Auswitch. Det blir sikkert interessant Deretter nattog til Budapest.
Hmm, kanskje litt lite artige historier, men alt har eigentleg gatt ganske smertefritt til no og er ikkje i skrivemodus/det kreative hjornet akkurat no
mandag 2. juni 2008
Glad eg bruker sykkelhjelm!
No tenker du sikkert at eg har trynt på sykkel igjen, men ikkje denne gangen.
Da heila begynte nemleg i dag da eg hadde sløst vekk eit par timar med nydeleg ver og heller jobba overtid. Det verka som kråka venta på meg når eg kom ut av døra. Den såg rett på meg og skreik medan eg gjekk forbi treet den sat i. I da eg passerte under, flaug den ned og omlag 1 meter over meg.
Ja, ja, eg kom meg i allefall bort til sykkelen og fekk på meg hjelmen. Kråka sat enda i treet og var like sint. Eg låste opp sykkelen og sto stille i 5 sekund medan eg vurderte kråka og vegvalet mitt. Eg kunne gå i ein ring rundt treet, heilt inn til veggen på Siemens-blokka, utan at eg kom nærare treet med kråka. Alternative ville vere ein omveg på minst 100 meter. Men valet var lett, ei kråke kan da umogeleg vere farleg.
Eg satte meg roleg på sykkelen og sykla den tenkte ruta. Men det var ikkje kråka einig i. Igjen stupte den mot meg, denne gangen omlag 1 meter over meg. Det begynnte å verte utriveleg no. Føtene gjekk raskare no, men ikkje sykkelen gjekk for seint. Altfor lett gir. Men no måtte eg konsentrere meg om kråka. Eg hadde sole i ryggen, og såg styggen til kråka komme mot meg bakfrå. For å unngå kråka la eg meg ned mot styre. Denne gangen kunne eg høyra flaksing til kråka i da den snudde rett over meg.
Framfor meg var det nokon trer. Kanskje eg kunne utmanøvrere kråka ved å sykle tett mellom dei. Kråka flaug ikkje rett på eit tre, slik som eg hadde håpa, men heldigvis ikkje på meg heller. Men den var nærare enn nokon gang.
Berre 10 meter igjen til vegen med mange bilar. Dersom eg kom meg til fotgjengarovergangen og bilane ville kanskje kråka gje seg. Alternativt ville mange fått seg ein god latter dersom dei hadde sett ein samankrøkt syklist med ei innpåsleten kråke over hovudet. Men kråka hadde enda tid til eit angrep før vegen. Det var ikkje nokon fleire tre å slenge seg rundt no. Eg var i ope og farleg terreng. Skuggen til kråka kom enda lågare denne gangen. Eg låg no heilt nede med brystet mot styret. Overgangen nærma seg og eg måtte løfte hovudet og sjå etter bilar. Akkurat da eg hadde konstatert at det ikkje kom nokon traff kråka. Den sneia nedi hjelmen min snudde for siste gang.
Har aldri vore redd fuglar før, men trur eg skal vurdere bruke den andre inngangen i morgon tidleg, i allefall visst det sit ei kråke i treet. Og kanskje Hitchcock sin film "Fuglene" er skummel neste gang eg ser den?
Da heila begynte nemleg i dag da eg hadde sløst vekk eit par timar med nydeleg ver og heller jobba overtid. Det verka som kråka venta på meg når eg kom ut av døra. Den såg rett på meg og skreik medan eg gjekk forbi treet den sat i. I da eg passerte under, flaug den ned og omlag 1 meter over meg.
Ja, ja, eg kom meg i allefall bort til sykkelen og fekk på meg hjelmen. Kråka sat enda i treet og var like sint. Eg låste opp sykkelen og sto stille i 5 sekund medan eg vurderte kråka og vegvalet mitt. Eg kunne gå i ein ring rundt treet, heilt inn til veggen på Siemens-blokka, utan at eg kom nærare treet med kråka. Alternative ville vere ein omveg på minst 100 meter. Men valet var lett, ei kråke kan da umogeleg vere farleg.
Eg satte meg roleg på sykkelen og sykla den tenkte ruta. Men det var ikkje kråka einig i. Igjen stupte den mot meg, denne gangen omlag 1 meter over meg. Det begynnte å verte utriveleg no. Føtene gjekk raskare no, men ikkje sykkelen gjekk for seint. Altfor lett gir. Men no måtte eg konsentrere meg om kråka. Eg hadde sole i ryggen, og såg styggen til kråka komme mot meg bakfrå. For å unngå kråka la eg meg ned mot styre. Denne gangen kunne eg høyra flaksing til kråka i da den snudde rett over meg.
Framfor meg var det nokon trer. Kanskje eg kunne utmanøvrere kråka ved å sykle tett mellom dei. Kråka flaug ikkje rett på eit tre, slik som eg hadde håpa, men heldigvis ikkje på meg heller. Men den var nærare enn nokon gang.
Berre 10 meter igjen til vegen med mange bilar. Dersom eg kom meg til fotgjengarovergangen og bilane ville kanskje kråka gje seg. Alternativt ville mange fått seg ein god latter dersom dei hadde sett ein samankrøkt syklist med ei innpåsleten kråke over hovudet. Men kråka hadde enda tid til eit angrep før vegen. Det var ikkje nokon fleire tre å slenge seg rundt no. Eg var i ope og farleg terreng. Skuggen til kråka kom enda lågare denne gangen. Eg låg no heilt nede med brystet mot styret. Overgangen nærma seg og eg måtte løfte hovudet og sjå etter bilar. Akkurat da eg hadde konstatert at det ikkje kom nokon traff kråka. Den sneia nedi hjelmen min snudde for siste gang.
Har aldri vore redd fuglar før, men trur eg skal vurdere bruke den andre inngangen i morgon tidleg, i allefall visst det sit ei kråke i treet. Og kanskje Hitchcock sin film "Fuglene" er skummel neste gang eg ser den?
onsdag 14. mai 2008
Ei gal verd
Norsk media ein mandag:
Massevelt i Giro De Italia. Katastrofe og slagmark er nokre av skildringane frå kommentatorane som prøver å overgå kvarandre.
Samtidig i Burma: 1,5 millionar menneskjer står i fare for å døy. Minst 100 000 er allereie omkomme.
Samtidig på vg.no: To saker om Burma langt nede på fyrstesida.
Samtidig på dagbladet.no: Ei sak om Burma.
Samtidig på aftenposten.no: Ei sak om Burma.
Samtidig i Kina: 3000-5000 omkomne i jordskjelv.
26. desember 2004: 285 000 omkom i tsunami. 84 nordmenn. Stor del av mediedekningen handla om UD sitt rot med lister over sakna.
11. september 2001: 3000 omkomne. Ein dato som alltid vil være forbundet med det som skjedde i New York.
Ålesund: 5 omkomne i bustadblokk.
Kvar dag: 25 000 dør av svolt. Hender det er eit oppslag i media.
Hmm, har aldri forstått prioriteringane til media. Når eg ser på talla her, finn eg liten samanheng mellom antall døde og mediaomtale i norsk media. Fortener 285 000 asiatar, 84 nordmenn eller 3000 amerikanere mest oppmerksomhet? Kva med 10 millionar som dør av sult kvart år?
Verden har vorte mindre. Me reiser verden rundt, handlar med kvarandre, jobbe saman med asiatar og prøver å lære afrikanere å stå på ski. Asia og Afrika er ikkje lenger lengre vekke enn Amerika.
Sjølv om alle katastrofane kan verke langt vekke frå meg, men det er vel min gale verden og.
Massevelt i Giro De Italia. Katastrofe og slagmark er nokre av skildringane frå kommentatorane som prøver å overgå kvarandre.
Samtidig i Burma: 1,5 millionar menneskjer står i fare for å døy. Minst 100 000 er allereie omkomme.
Samtidig på vg.no: To saker om Burma langt nede på fyrstesida.
Samtidig på dagbladet.no: Ei sak om Burma.
Samtidig på aftenposten.no: Ei sak om Burma.
Samtidig i Kina: 3000-5000 omkomne i jordskjelv.
26. desember 2004: 285 000 omkom i tsunami. 84 nordmenn. Stor del av mediedekningen handla om UD sitt rot med lister over sakna.
11. september 2001: 3000 omkomne. Ein dato som alltid vil være forbundet med det som skjedde i New York.
Ålesund: 5 omkomne i bustadblokk.
Kvar dag: 25 000 dør av svolt. Hender det er eit oppslag i media.
Hmm, har aldri forstått prioriteringane til media. Når eg ser på talla her, finn eg liten samanheng mellom antall døde og mediaomtale i norsk media. Fortener 285 000 asiatar, 84 nordmenn eller 3000 amerikanere mest oppmerksomhet? Kva med 10 millionar som dør av sult kvart år?
Verden har vorte mindre. Me reiser verden rundt, handlar med kvarandre, jobbe saman med asiatar og prøver å lære afrikanere å stå på ski. Asia og Afrika er ikkje lenger lengre vekke enn Amerika.
Sjølv om alle katastrofane kan verke langt vekke frå meg, men det er vel min gale verden og.
tirsdag 25. mars 2008
Korleis slette alle kontaktane sine på msn?
Microsoftprogrammer som samarbeider kan verte eit problem når ein prøver å gjere noko som ikkje er meint å gjerast.
Tildømes å vere pålogga på msn på fattern sin pc, samtidig som ein fikser epostklienten. Outlook er da så smart at det utan vidare importerer kontaktane frå (min) msn. Dersom ein prøver å slette desse kontaktane frå Outlook, sletter ein samtidig kontaktane på msn. Og derfor er eg ganske vennelaus og føler meg ganske åleina akkurat no....
Kunne faktisk eit par adresser utanatt, men treng hjelp. Send meg derfor eit "hei" eller noko slekt medan eg er pålogga, så dukke du oppatt på skjermen min.
Dersom du aldri har hatt æren av å ha meg som venn på msn, kan eg opplyse om at epost-adressa mi er <1.fornamn>.<2.fornamn>@ einasteetternamn.net og at eg aldri har avvist nokon...
Tildømes å vere pålogga på msn på fattern sin pc, samtidig som ein fikser epostklienten. Outlook er da så smart at det utan vidare importerer kontaktane frå (min) msn. Dersom ein prøver å slette desse kontaktane frå Outlook, sletter ein samtidig kontaktane på msn. Og derfor er eg ganske vennelaus og føler meg ganske åleina akkurat no....
Kunne faktisk eit par adresser utanatt, men treng hjelp. Send meg derfor eit "hei" eller noko slekt medan eg er pålogga, så dukke du oppatt på skjermen min.
Dersom du aldri har hatt æren av å ha meg som venn på msn, kan eg opplyse om at epost-adressa mi er <1.fornamn>.<2.fornamn>@ einasteetternamn.net og at eg aldri har avvist nokon...
mandag 10. mars 2008
Vekas spel
Artig spel der alt snur seg på håvve.
http://www.onemorelevel.com/game/shift
og den litt meir utfordrande oppfølgjaren:
http://armorgames.com/play/964/shift-2
http://www.onemorelevel.com/game/shift
og den litt meir utfordrande oppfølgjaren:
http://armorgames.com/play/964/shift-2
lørdag 1. mars 2008
Vekas nøtt
Fyll ut med operatorar (+, - ....) på venstre side av erlikteiknet for å få reknestykket til å stemme. Tal og bokstavar er forbodne.
1 1 1 = 6
2 2 2 = 6
3 3 3 = 6
4 4 4 = 6
5 5 5 = 6
6 6 6 = 6
7 7 7 = 6
8 8 8 = 6
9 9 9 = 6
10 10 10 = 6
Middag til førstemann med rett svar!
Tips for å unngå misforståingar:
Løysinga på den andre oppgåva, den enklaste er 2+2+2=6.
Minst 6 forskjellege operatorar må brukast.
1 1 1 = 6
2 2 2 = 6
3 3 3 = 6
4 4 4 = 6
5 5 5 = 6
6 6 6 = 6
7 7 7 = 6
8 8 8 = 6
9 9 9 = 6
10 10 10 = 6
Middag til førstemann med rett svar!
Tips for å unngå misforståingar:
Løysinga på den andre oppgåva, den enklaste er 2+2+2=6.
Minst 6 forskjellege operatorar må brukast.
torsdag 28. februar 2008
Korleis bli ein betre/verre syklist
Etter 5,5 år som syklist i Trondheim er eg enda i livet. Eg har heller ikkje skada meg, ikkje sykla på folk eller hundar, berre dåtte eit titals gangar og berre sykla på ein drosje (det gjekk utruleg nok bra med drosjen). Derfor synst eg det er på tide å avsløra oppskrifta på suksessen, som eg håpar vil vere til nytte for alle andre litt galne syklistar.
Det finst ikkje noko fasitsvar for korleis ein skal oppføre seg i bestemte trafikksituasjonar. Kvar enkelt situasjon må bedømmast. Riktige prioriteringar er viktige for å finne ein god, rask og nokolunde sikker løysing:
1) Det viktigaste er å ikkje bli påkjørt eller på andre måtar daua eller skade seg.
2) Oppdra bilistar; Ver tydeleg på at du som syklist har retten på di sia når du møter ein bilist, spesielt når du faktisk har forkjørsrett.
3) Komme seg raskt fram, sjølv om det kjem i konflikt med punkt 5.
4) Ikkje hindre bilistar unødvendig, elles blir dei berre sure og prøver å kjøre på deg. Det er ikkje noko grunn til å sykle på den trafikkerte vegen, når det er ein fin sykkelsti nett attmed. Dersom det er is eller snø på sykkelstien, blir saken ein litt anna.
5) Å halde trafikkreglane er det minst viktige punktet. Det hjelper deg berre i liten grad å halde punkt 1.
PS: Forfattaren tar ikkje noko ansvar for ulykker som måtte oppstå etter at lesaren har prøvd ut råda gitt i denne teksten.
Det finst ikkje noko fasitsvar for korleis ein skal oppføre seg i bestemte trafikksituasjonar. Kvar enkelt situasjon må bedømmast. Riktige prioriteringar er viktige for å finne ein god, rask og nokolunde sikker løysing:
1) Det viktigaste er å ikkje bli påkjørt eller på andre måtar daua eller skade seg.
2) Oppdra bilistar; Ver tydeleg på at du som syklist har retten på di sia når du møter ein bilist, spesielt når du faktisk har forkjørsrett.
3) Komme seg raskt fram, sjølv om det kjem i konflikt med punkt 5.
4) Ikkje hindre bilistar unødvendig, elles blir dei berre sure og prøver å kjøre på deg. Det er ikkje noko grunn til å sykle på den trafikkerte vegen, når det er ein fin sykkelsti nett attmed. Dersom det er is eller snø på sykkelstien, blir saken ein litt anna.
5) Å halde trafikkreglane er det minst viktige punktet. Det hjelper deg berre i liten grad å halde punkt 1.
PS: Forfattaren tar ikkje noko ansvar for ulykker som måtte oppstå etter at lesaren har prøvd ut råda gitt i denne teksten.
mandag 18. februar 2008
Lenge sidan sist
Hmm, over to månader sidan eg har skrevet noko her. Føler det er på tide å komme i gang igjen, men har eigentleg ikkje noko fornuftig å skrive. Derfor blir det eit diverse-innlegg.
Se fotball og dø (vl.no)
Fotball er farleg spennande, og statistikk viser at sjansen for å få hjarteinfarkt under fotballkampar er mangedobla. Enda ein grunn til å halde fotballinteressen på det minimale.
Siemensnytt
Siemens leiger ut lokale til Antisimex (skadedyrutryddingselskap)...
Gis bort
på finn.no er genialt. Her kan ein blant anna gje vekk:
Gammelt fjøs
Store steiner 1/2 til 1 tonn
100m2 hus
Tomflasker ein ikkje gidder å pante sjølv
Se fotball og dø (vl.no)
Fotball er farleg spennande, og statistikk viser at sjansen for å få hjarteinfarkt under fotballkampar er mangedobla. Enda ein grunn til å halde fotballinteressen på det minimale.
Siemensnytt
Siemens leiger ut lokale til Antisimex (skadedyrutryddingselskap)...
Gis bort
på finn.no er genialt. Her kan ein blant anna gje vekk:
Gammelt fjøs
Store steiner 1/2 til 1 tonn
100m2 hus
Tomflasker ein ikkje gidder å pante sjølv
Abonner på:
Innlegg (Atom)