Ei gal verd

Norsk media ein mandag:

Massevelt i Giro De Italia. Katastrofe og slagmark er nokre av skildringane frå kommentatorane som prøver å overgå kvarandre.

Samtidig i Burma: 1,5 millionar menneskjer står i fare for å døy. Minst 100 000 er allereie omkomme.

Samtidig på vg.no: To saker om Burma langt nede på fyrstesida.

Samtidig på dagbladet.no: Ei sak om Burma.

Samtidig på aftenposten.no: Ei sak om Burma.

Samtidig i Kina: 3000-5000 omkomne i jordskjelv.

26. desember 2004: 285 000 omkom i tsunami. 84 nordmenn. Stor del av mediedekningen handla om UD sitt rot med lister over sakna.

11. september 2001: 3000 omkomne. Ein dato som alltid vil være forbundet med det som skjedde i New York.

Ålesund: 5 omkomne i bustadblokk.

Kvar dag: 25 000 dør av svolt. Hender det er eit oppslag i media.

Hmm, har aldri forstått prioriteringane til media. Når eg ser på talla her, finn eg liten samanheng mellom antall døde og mediaomtale i norsk media. Fortener 285 000 asiatar, 84 nordmenn eller 3000 amerikanere mest oppmerksomhet? Kva med 10 millionar som dør av sult kvart år?

Verden har vorte mindre. Me reiser verden rundt, handlar med kvarandre, jobbe saman med asiatar og prøver å lære afrikanere å stå på ski. Asia og Afrika er ikkje lenger lengre vekke enn Amerika.

Sjølv om alle katastrofane kan verke langt vekke frå meg, men det er vel min gale verden og.